నేను సైతం

మన ప్రియతమ నాయకులు.. ఒకరిని మించి ఒకరు నిరాహార దీక్షలు చేస్తుంటే నాకు చాల ఆనందంగా ఉంది..దీక్షలు ఇలాగే కొనసాగించి.. సమైక్య ఆంధ్రా  కోసం ప్రాణాలు లెక్క చేయని వారి పట్టుదల ముచ్చటగా ఉంది.. నేను సైతం " సమైక్య ఆంధ్రా"   కోసం  (స్వ ఆస్తుల  రక్షణ కోసం ???  ) అంటూ నాకు  తెలిసిన .. తెలియని నాయకులు ముందుకొస్తున్నారు.(ఇలాంటి పట్టుదలే  జనాలకి సేవ చేయటం లోను.. వెనకబడిన వర్గాలను అభివృద్ధి చేయటం లోను ఉండింటే  ఇంకెంత బాగుందో అని కూడా అనుకుంటున్నా). ఇంకా కొంత మంది ఎటు తేల్చుకోలేక పోతున్నారు...ఎటు వైపు ఉంటె లాభం చేకురుతుందో అని..
ఇక మన ప్రియతమ నాయకురాలు.. సోనియా గాంధీ  గారు.. ఆహా కాంగ్రెస్ నాయకులు  అలనాటి  స్వాతంత్రోద్యమం ని తలపిస్తున్నారే అనుకుంటూ.. ప్రస్తుత కర్తవాన్ని మరిచి పోయింది.. ఆమెకి భారత దేశము, స్వతంత్రపోరాటం ... భారత దేశము   నా మాతృభూమి .. అని ప్రతిజ్ఞ తెలియకపోయినా ... తన పెనిమిటి అడుగు జాడల్లో నడుస్తూ ,, మెట్టినింటి వంశ పారంపర్య పరిరక్షణలో  మాత్రం నూటికి నూరు మార్కులు కొట్టేసింది....ఇంకా ఉందండోయే

. ఏ గుండైతే ఎంటంట ..

Free Music

మొత్తానికి ఒక ఉద్యమం ముగిసింది అనుకుంటునదాగానే మరొక యుద్ధం మొదలైంది ,, ఆంద్ర ప్రదేశ్ లో. తెలంగాణా ,రాయలసీమ ఆంధ్ర లలో కొనసాగుతున్న రాజకీయ పరిణామాలు , మన MP, MLA ల అ రాజీనామాలు చూస్తుంటే వీళ్ళకి అసలు "విషయం" మీద అవగాహన లేకుండానే నిర్ణయాలు తెసుకున్నరేమో అని అనిపిస్తుంది. మొన్నటి దాక అధిష్టానం శిరోధార్యం అన్నారు. ఈ రోజు చిదంబరం ఎవరు? సోనియా ఎవరు ? నిర్ణయం తీసుకోటానికి అని అంటున్నారు..
మరి మొన్నే స్పష్టంగా చెప్పాల్సింది.. తెలంగాణా ఇచ్చిన పక్షం లో మేము రాజీనామా చేస్తాం అని.. ఎవడబ్బ సొమ్మని ఇష్టం వొచ్చినపుడు రాజేనామ చేయటానికి..


ఒక్కొక్కరి ముఖం చూస్తుంటే..కనిసం మాట్లాడటానికి రాని ఇలాంటి వాళ్ళు ఎన్నికల్లో ఎలా గెలిచారా అని సందేహం వేస్తోంది నాకు.. వీల మొహాలు చూసి, వోటేసిన్నట్టు ఫీల్ అయిపోతున్నారు..అదంతా కాంగ్రెస్ మహిమ అని తెలుసుకోలేక పోతున్నారు..ఎవడు పార్టి టిక్కెట్టు ఇస్తే వాడి వెంట పరిగెత్తే వీళ్ళు.. ఎవడు పదివి ఇస్తా నంటే వాడి పంచన చేరే వీళ్ళు .. ఎవడు డబ్బు పారేస్తే వాడి పార్టి లో చేరే వీళ్ళు .. ఉంటె ఏంటి పోతే ఏంటి.??
వీళ్ళు కాక పోతే వేరే ఓల్లు .. ఏ గుండైతే ఎంటంట ..


మేము కలిసి ఉండము మొర్రో అని ఒక దంపతులు అంటే,, కలిసే ఉండాలి అని నిర్ణయించి నట్టు ఉంది ఈ తంతు చూస్తుంటే..
విడిపోతే నష్టమే .అది వాస్తవమే.. కాని.. విడిపోవాలి అనేంత దాక తెసుకోచ్చారు విషయాన్ని.
సమక్య ఆంధ్ర అనేది ఇక కల్ల..వదిలేసి.. తమ తమ రాష్ట్రాలని ఏవిధంగా అభివృద్ధి పరచాలో ఆలోచించుకోండి. ఒకవేళ కలిసి ఉన్న ఒరిగే లాభం కంటే నష్టమే ఎక్కువ. అలా అని తెలంగాణా విడిపోయి ఊ పెద్ద అభివృద్ధి సాధిస్తుంది అనుకోటం కూడా భ్రమ. కేవలం ఒక మానసిక స్వాంతన.  వాడు కాకా పోతే వీడు అన్న చందంగా ..... ఇంకొంత మంది స్వార్థాలకి బలి.

వీడుకోలు..

...తీరాన్ని తాకాలని వడివడిగా  లేచే తుంటరి అల...నా కాళ్ళని పెనవేసుకొని నన్ను మెత్తగా స్పృశించే లేత కెరటం  ..అలల అద్దంలో నాట్యమాడే కాంతి గీతలు  ... సముద్రానికి    బంగారాన్ని అద్దుతున్న  సూరీడు .. ఒంటరిగా    ఎగిరే నా  మనసు,.. కలసి విడిపోయే బంధాలు ..ఎటో తెలియని దూర తీరాలకి నా పయనం.....సముద్రం తో  సూరీడి   వీడుకోలు....

మా ఊరికి "శివ" సినిమా వొచ్చింది

అది 1990 - 91 అనుకుంటా..మా ఊరికి  "శివ" సినిమా వొచ్చింది.. పరీక్షల్లో క్లాసు ఫస్ట్ వొస్తానని ప్రామిస్ చేస్తేనే కాని  ఓ   రెండు రూపాయలు దొరకలేదు.. మొత్తానికి సినిమాకి వెళ్ళాను..
నాగార్జున సైకిల్ చైన్  తెంపి.మెల్లిగా చేతికి చుట్టుకున్నాడు..పిడికిలి గట్టిగా భిగించాడు.. ఎదురుగ చక్రవర్తి....బిత్తరపోయి చూస్తున్నాడు... నేను నోరు వెల్లబెట్టుకొని చూస్తున్నాను..అయినా అది నాకు మాములే..ఏ సినిమా చూసినా నోరు అలాగే తెరుచుకొని ఉంటుంది..ముఖ్యంగా ఫైటింగ్ సన్నివేశాలు వొచ్చినపుడు. అప్పటి కప్పుడు నా ఫేవరేట్ హీరో మారిపోయాడు...చిరంజీవిని వెనక్కి నెట్టి నాగార్జున వచ్చేశాడు. ఇది కూడా నాకు మాములే.. మన రాజకీయ నాయకులూ పార్టిలు మార్చినట్టుగా నేను నా ఫేవరేట్ హీరోలని మార్చేవాడిని.
తరవాత రోజు నుండి నా స్నేహితునితో అదే సన్నివేశాన్ని పదే పదే చెప్పేవాడిని..పాపం.వాడునోరు తెరచుకొని   వినేవాడు..సినిమాయే చూడనట్టుగా.. అప్పటికే రెండుసార్లు చేసేసాడు.. వాడు నాగార్జున పార్టి లోకి ఎప్పుడో వచ్చేశాడు.


సన్నగా, "మిడ్డి" వేసుకొని జుట్టు వదిలేసి పదే పదే జుట్టును వెనక్కి తోస్తూ చిలిపిగా నవ్వే అమలని అంత సులువుగా ఎలా మర్చిపోతాను. ఒక పాటలో మెట్ల  మీద నుండి దూకుతూ చేసే డాన్స్ ఇంకా గుర్తుకు వస్తూ ఉంటుంది.
ఓ  రోజు స్కూల్ నుండి ఆదర బాదరాగా వచ్చా..
వచ్చి రావటమే గూట్లోకి బాగ్ విసిరేసి..డ్రెస్ మార్చుకొని చాయ్ తాగి పరిగెత్తాను..మేము ఆటలాడే చోటుకి...అది వైశాలి ఇంటి వెనకవైపు..చుట్టూ దట్టంగా చెట్లు...ఓ పెద్ద చింత చెట్టు కింద చదునుగా ఉండే ఖాళి ప్లేస్ నే మా ఆట స్తలం. ఇళ్ళకి దూరంగా ఉన్టటం తో అంత తొందరగా పెద్దలు వచ్చి మా ఆటకి భంగం కలిగించారు..అది గాక ఈ టైం లో అయినా ఆ పెద్ద చింత చెట్టు కింద నీడ ఎపుడు ఉంటుంది. అప్పుడప్పుడు జరిగే తగాదాలు కూడా ఇంట్లో వాళ్ళకి తెలీవు..అందుకే ఆ స్తలం ఎంచుకున్నాం. అప్పటికే ఒక ఆట మొదలైంది..ఎవరో కొత్త గోటిలు ( గోలి కాయలు) తెచినట్టున్నారు. ఒకటి ఎర్రగా ఉంది అది నన్ను ఆకర్షింది. దాన్ని ఎలాగైనా సంపాదించాలి అనుకున్న.. 
వైశాలి..ఆ ఆమ్మాయి అంత అందగత్తె అవునా కాదా అనేది నాకు తెలియదు కాని, ఆ కళ్ళే ఒక వింత కాంతి తో మెరిసేవి. అంతకంటే  వింతగా ఆ రెప్పలు కొట్టుకునేవి.. నిముషానికి కనిసం ముప్పై సార్లన్నా ..పచ్చని వర్చస్సు, చిన్ని పెదాలు బ్రాహ్మణత్వం తోనికిసలేడేది ఆమెలో. ఇవన్నీ కావు కాని.. ఆ గంభిరంత.. ఆ మౌనం అది నన్ను ఆకర్షించింది ..ఆటలాడుతూ అల్లరి చేసే వయసు కాని చేయదు.. ఎప్పుడూ వాళ్ళమ్మ పక్కన చేరి పూల మాల కడుతునో.. దేవుని దీపాలు వెలిగిస్తునో, అందంగా నవ్వుతుంది..కాని అది అపురూపం అందరికి దొరకదు.
అప్పుడప్పుడు వాళ తమ్ముడిని పిలుచుకొని పోటానికి వచ్చేది అక్కడికి.. మా పిచ్చి ఆటలు
చూసి కిలుక్కున నవ్వేది..అది నన్ను చూసి నవ్వినట్టు అనిపించేది.ఎందుకంటే బక్క పలుచగా..పొట్టి లాగు ..శివ స్టైల్లో భుజాల దాక మడిచి, దుమ్ముకొట్టుకోని పోయిన షర్టు..
కాని నా ఆలోచనలు వేరు..నాలోని "శివ " ఆమెలో " ఆశ " ని చూసేవాడు...(ఇంకా ఉంది.)

ఏంటి  వీడెవడో స్టైలిష్ గా పోనీ టైల్ వేసుకొని..తెగ పోసులు కొడుతున్నారు అనుకుంటున్నారా..
లేక ఈ ఫోటో  ఎందుకు పెట్టా ఇక్కడ అని అలోచిన్స్తున్నారా ...అయ్యో అది నేనే నండీ  బాబు.ఏంటి నమ్మకం లేదా ..చెపుతా ..
మీకు ఈ వాస్తవ ప్రపంచం బోర్ గా ఉందా,, ఎలా జీవించాలో  అలా  ఉండలేక పోతున్నారా..అంటే ఓ నలుగురు  గాల్ ఫ్రెండ్స్ ని మైంటైన్ చేయటమో, లేక రెండు అందమైన ఇల్లు లేకపోటమో, లేక తెలవార్లు తాగి తందనాలు అడటమో??  
అయితే ఆ విషయం లోకి  వెళ్దాం
 అదొక  వింత  లోకం, కాల్పనిక,  మాయా, వెబ్   ప్రపంచం. అచ్చం ఈ మన వాస్తవ ప్రపంచం లాగే. అమెరికా , యూరోపు  జనాలు వెర్రి ఎత్తినట్టు  ఈ కాల్పనిక  ప్రపంచం  లో నివసిస్తున్నారు... వాస్తవ ప్రపంచాన్ని వొదిలి..ఈ రోగం ముదిరి కొంత మంది పెళ్ళాలని , ఉద్యోగాలని కూడా వదిలేస్తున్నారు..
ఏది ప్రస్తుతం ఆసియా దేశాలలో అంతగా పాకలేదు..రేపో మాపో అది జరిగితే....


చెప్పాగా  , పోనీ టైల్ వేసుకున్నవాడు నేను..
దాన్ని అవతార్ అంటారు..నా అవతార్ అన్న మాట...అది నేనే డిజైన్ చేసుకున్నా..నేను ఎలా ఉండాలంటే అలా ఉండొచ్చు  . ముఖం, తల కట్టు,  దుస్తులు, చెప్పులు, ఆభరణాలు....గాగుల్స్ ..అన్ని సెలెక్ట్ చేసుకొని మన అవతార్ ని మనమే క్రియేట్  చేసుకోవచ్చు..
ఇది  social networking site . కాని 3d అవతార్లు  ఉంటాయి కనక గేమ్ లాగా అనిపిస్తుంది.  అంటే..నేను నా అవతార్ ని   క్రియేట్ చేసుకొని ఆ లోకం లోకి అడుగు పెడతా..నాలాగే చాలా మందీ నూ .
  streets , hotels , restorents , pubs , beaches , shopping  ఒహ్ ..మనకి నిజ జీవితం లో ఎలా ఉంటాయో అక్కడ అలా ఉంటాయి.. ఇక మనం  చేయ వలసిన పని అల్లా.. అలా వీదుల్లో తిరుగుతూ ..కొత్త వాళ్ళతో పరిచయం.. హాయ్ హౌ ఆర్ యు ??అని ..అలా ఒక షేక్ హ్యాండ్ ఇచ్చి పలకరించు కొని స్నేహం మొదలు పెట్టవచ్చు. 
లేదా ఒక అమ్మాయిని/అబ్బాయి తో పరిచయం.. చెట్టా పట్టాల్  వేసుకొని అలా అలా తిరిగి ఒక గ్రీటింగ్ కార్డు, గిఫ్ట్ ఇచ్చి..love లో పడొచ్చు..అలా మీ dating ముదిరితే హోటల్  రూం కో ,,లేదా మీ ఇంటికో..బీచ్ లోనో.. ఎక్కడ అనిపిస్తే అక్కడ  u can make love...ఇద్దరు ఒకరి కొకరు వదిలి ఉండలేక పోతున్నారా.. అయితే ఎంచక్కా పెళ్లి కూడా చేసుకోవచ్చు..
పెళ్లి లో ఫోటోలు కూడా తెసుకోవచ్చు.. పెళ్ళికి అందరిని పిలవొచ్చు..డ్రింక్స్ DJ ఏర్పాటు చేయొచ్చు... హనీ మూన్ కి వెళ్ళొచ్చు ..పెళ్లి పెటాకులయితే   విడాకులు  కూడా తీసుకోవచ్చు , తాగి తాగి దేవదాసు లాగా మారిపోనూవొచ్చు..వీధుల్లో పడి అల్లరి చేయొచ్చు, అమ్మాయిలని  ఏడిపిస్తే  శిక్ష కూడా ఉంటుంది కనక జాగ్రత్త.
ఇంతే కాదండోయి.. మీరో ఇల్లు రెంట్ కి తీసుకొని.. హ్యాపీగా మీకు కావలసినట్టు అలకంరించుకొని..మీ ఆవిడతో/ గర్ల్ ఫ్రెండ్ తో  కాపురం చేయొచ్చు .. అచ్చం నిజ జీవితం లో లాగే.
అక్కడ కూడా మనీ ఉందండోయ్ ..అక్కడ రాయల్  లైఫ్ గడపాలంటే మనీ కావాల్సిందే. అ డబ్బు  మీరు అక్కడే సంపాదించు కోవచ్చు ..గేమ్ మనీ అన్న మాట..ఆ గేమ్ మనీ ని రియల్ మనీ గా కూడా మార్చుకోవచ్చు..
ఇంకా ఇంకా చాల చేయొచ్చు.  ఎంత తాగినా ..ఏంటి సిగరెట్లు కాల్చినా  ఆరోగ్యం పాడవదు  ..స్వైన్  ఫ్లూ,  ఎయిడ్స్ లాంటివి రావు. భలే ప్రపంచం కదూ.నాకు మొదట్లో దిమ్మ తిరిగి పోయింది.. కోలు కోవటానికి  మూడు నెలలు పట్టింది.
మనం ఇక్కడ కంప్యూటర్ ముందు డు  కూర్చొని ఆ అవతర్నాలి అడిస్తున్నట్టే అసలైన మనం ఎక్కడో ఉండి  ఈ నిజమనుకుంటున్న మనల్ని అడిస్తున్నామేమో..??

జీవితమంటే??

జీవితమంటే??
అనుక్షణం నా మనసులో చేరి నన్ను ఉపిరాడనివ్వకుండా నన్ను బాధిస్తున్నదీ ప్రశ్న.
ఎందుకు పుట్టాం , ఏమ్చేస్తున్నాం.. ఎటు పోతున్నాం,, తరవాత ఏంటి..
ఈ బాధలన్ని ఎందుకు.. లోకంలో
ఇంతమంది మనుషులెందుకు.
ఏమిటి శ్రుష్టి.. ఈ జంతు జాలం చెట్లు పుట్టలు .. ఉదయం సాయంత్రం. ఎండా వానా ఆకలి దప్పిక ..
మోసం దగా. కామం కాపినం.. ఏమిటివన్ని??
మతం .మౌడ్యం. దేవుడు పూజ తీర్థం ప్రసాదం ..పసుపు కుంకుమా ...ఎందుకిదంతా??
నేను ఎందుకు నాలాగా ఉండటం లేదు.. ఈ మనుషుల కోసమా.. నా కోసమా
ఈ ముసుగెందుకు తొడుకున్నా?? అందరి ముఖాలకి ముసుగుందేం..
ఎందుకింత జీవితం .... ఎం చేసుకోవాలి.. తినడం పడుకోటం...పెళ్లి పేరంటం.. రోగాలు రోష్టులు .. పుట్టుక చావు.. ఇంతేనా ??

నా స్వేచ్ఛ

నేను సాంప్రదాయక మధ్య తరగతి కుటుంబం లో పుట్టాను . నా చిన్నతనం హాయిగా గడిచిపోయేది..తినడం.. స్కూలు .. ఆటలు.. ఇవి తప్ప నాకు మరో ప్రపంచమే తెలిదు..ప్రకృతి అంతా వింతగా తోచేది. ఇంటి వెనక తోటలో కూసే పిచ్చికలు, రంగు రంగుల సితాకోక చిలకలు , తూనిగలు, బోసి నోళ్ళతో నవ్వే పువ్వులు..ఆకాశంలో లో మెరిసే చుక్కలు .. వీటిని చూస్తూ సమయం గడిపేవాడిని.
స్కూలుకి వెళ్ళడం, అదో బద్ధకం.. నరకంగా తోచేది బడి అంటే. కాని తప్పించుకునే మార్గమే లేదు..ఈవిషయం లో మా అన్నయ్యని చూస్తే అసూయ కలిగేది..అన్నయ్య కాలేజి కావటం తో హాయిగా సైకిలు ఫై వెళ్ళేవాడు..పైగా ఒకటే పూట. ఇంకా చాల సార్లు క్లాసులు లేవని ఇంట్లోనే ఉండేవాడు..అది చూసి , పెద్దవాడి నవుతానా అని ఆలోచించే వాడిని.. కాని ఎలా..???

ఎలాగోలా పదవ తరగతి పూర్తి అయింది.రెండు కొత్త pants కుట్టించారు , నేను పెద్దవాడిని అయ్యానన్న సంతోషం కల్గింది. నేను మా అన్నయ లాగే హాయిగా సైకిలు పై కాలేజి కి వెళ్ళొచ్చు అని కలలు కన్నాను, కాని మా నాన్న నన్ను పక్క టౌనులో join చేసాడు. రోజు బస్సు లో వెళ్ళాలి..

ఇంక రోజు అద్దం ముందు గడిపే సమయం ఎక్కువైంది..గంటకోసారి ముఖం కడుక్కోవటం..ఫెయిర్ N లవ్లీ .. పౌడర్ అద్దటం. చెంపలకి వచ్చిన చిన్ని మొటిమలు పెద్ద సమస్య ఐపోయింది నాకు. మనసంతా ముఖం మీద, హెయిర్ స్టైల్ లోను.. డ్రెస్సింగ్ మీదా ఉండేది. చుక్కల్లా మెరిసే అమ్మాయిల కళ్ళు....పువ్వుల్లా నవ్వే పెదాలు ఇవి కొత్త వింతలయ్యాయి.
కాలేజి..ఫార్ములాలు .. నంబర్లతో కుస్తీ .. ఇల్లు .. రెట్టింపైన హోం వర్క్ ...నరకం అంటే ఇదే కాబోలనిపించేది.
పెద్దయితే ఏదో హాప్పీగా తిరగొచ్చు అనుకున్న కాని..more syllabus,more house hold work,, more self conscious...తో ఉన్న స్వేచ్ఛ కాస్త పోయింది .
ఇక క్లాసులు ఎగ్గొట్టి సినిమాలకి వెళ్ళటం మెదలెట్టాను. సినిమాలంటే పిచ్చి ఎక్కువయింది , వారానికి మూడు సినిమాలు.హాల్లో సినిమా మారకపోతే చూసిందే చూడటం .. సినిమాకి డబ్బులు లేకపోతె కాలేజి కి దగ్గరలో ఉన్న గుట్ట పై కి వెళ్లి స్నేహితుడి తో లోకం .. జనాలు..దేవుడు.. ఫిలాసఫీ మాటలాడుకోవటంతో నా స్వేచ్ఛని తిరిగి పొందాను. తోచింది చేయటమే తప్పితే జీవితం, దాని సూత్రం ఏంటో పసి గట్టలేక పోయాను. .
......ఇంకా ఉంది

RELICS OF KAAKATEEYAS ... అనన్యం.....అపూర్వం ...ఆశ్చర్యం .

నేను BFA సెకండ్ ఇయర్ లో ఉండగా.. audio visual show చేయాల్సిన ఒక assignment ఉండింది .. ఏం చేద్దామా అనిఆలోచిస్తే కాకతీయులు పరిపాలించిన వరంగల్ మీద చేస్తే బావుంటుంది అని అనిపించి .. ఒక నాలుగురోజుల schedule వేసుకున్నా.. ఒక ఫ్రెండ్ తో కలసి ఫోర్ట్ వరంగల్.. వేయి స్తంభాల గుడి, రామప్ప దేవాలయం . ఘనపూర్ కోటగుల్లు అన్నిచుట్టి slides షూట్ చేశా,
నా visuals explain చేసి నాకు స్క్రిప్ట్ ఎలా కావాలో చెప్పి.. మా ఫ్రెండ్ కిరణ్ కుమార్ తో తెలుగులోరయించిన స్క్రిప్ట్ఇది.. చాల బాగా రాసాడు.. దేన్ని నేను ఇంగ్లీష్ లో translate చేసి..presentation ఇచ్చాను ..మంచి response వొచ్చింది..
దురదృష్టవశాత్తు మా ఫ్రెండ్ కిరణ్ ఆ తరవాత మా కాలేజీ వదిలేసాడు. ఆపై ఇక కమ్యూనికేషన్ లేదు నాకు అతనికిమధ్య. ఎక్కడున్నాడో ఏమో..తెలిదు.. కాని అతడు రాసిన ఈ స్క్రిప్ట్ మాత్రం నా దగ్గరే ఉంది.. అతని గుర్తుగా ఇక్కడ అదిబ్లాగ్ గా రాసా ..
ఇంకో విషయం..నేను షూట్ చేసినవి slides, ( positives) .. అవి ప్రస్తుతం ఇక్కడ పోస్ట్ చేయలేకపోతున్నా. వీలైతేస్కాన్ చేసి.. పోస్ట్ చేయటానికి ట్రై చేస్తాను...


"ప్రస్తుతం అఖండ భారత దేశానికే తలమానికం కాదగిన..అన్నపూర్ణ గ పేరు గాంచిన..ఆంధ్ర దేశాన్ని ఎందఱో రాజులుపరిపాలించగా తెలుగు బాషా ప్రధానమైన ప్రదేశాలను. ఏక చత్రాధిపత్యం కింద చేర్చింది కాకతీయులు. అనన్యసామాన్యమైన పోరాట పటిమ,అపూర్వ పరిపాలనా దక్షత, అద్వితీయ కళా పిపాస కలిగిన కాకతీయుల చరిత్రకు సాక్షాలు ఈ కళారూపాలు..
ఒకప్పటి ఓరుగల్లును..ఇప్పటి వరంగల్లు నీ రాజధానిగా చేసుకొని పరిపాలించిన కాకతీయయుల పాలనలో జీవంపోసుకొని శిల్పంగా అవతరించిన ప్రతి శిలా మనకు వరం.
భారతీయ సంస్కృతికే ఒక కృతిని... ఆకృతిని కల్పించిన కళల్లో 'శిల్పకళ' ప్రముఖమైనది. తమలో దాగిన ఆగమజ్ఞాననిధిని, తత్వార్థఖని ని రాళ్ళల్లో ఇముడ్చిన కాకతీయుల ప్రతిభ
...అనన్యం.....అపూర్వం ...ఆశ్చర్యం .

స్పందిచే మనసుంటే ఇక్కడి ప్రతి రాయి సుమదురమే.. వీక్షించే కనులుంటే ప్రతి శిల్పం మనోహరమే. అద్భుతమైనకాకతీయుల కళామణిహారం లోంచి జాలు వారిన ఆణి ముత్యాలే ఈ రామప్ప దేవాలయం..స్వయంభుదేవాలయం..ఘనపూర్ కోటగుళ్ళు.
ప్రతి వ్యక్తి అంతరంగం లో సుమధుర తరంగాలను మీట గలిగిన ఈ శిల్పసంపద కొన్ని వందల సంవత్సరాల చరిత్రనుతనలో ఇముడ్చుకొందంటే అతిశయోక్తి కాదు. కాలగమనం తో పాటే తామూ గతించకుండా..ఎన్ని ప్రభావాలకి లోనైనా కూడా తమ ప్రాభవాన్ని కోల్పోకుండా పర్యాటకులకి ..."ఔరా".... అనిపించే రీతిలో నేటికి సజీవమై నిలుచుందీ కాకతీయుల ప్రతిభ .

పటిష్టమైన వాస్తు శాస్తం, విస్మయ పరిచే శిల్ప శాస్త్రాల కలబోత అయిన ఈ శిల్పసంపద... ఆ చంద్ర తారార్కం.
"ఈ నల్లని రాళ్ళలో ఏ కన్నులు దాగెనో..ఈ బండల మాటున ఏ గుండెలు మ్రోగెనో " ఇక్కడి ప్రతి రాయికి బాష తెలుసు..భావం తెలుసు..అనుభూతితెలుసు..ఆర్ద్రత తెలుసు..

శౌర్యానికి సాహసానికి సింహం ప్రతీతి, అందుకే కాకతీయుల శౌర్యానికి పతీకగా "వ్యాలా" అవతరించింది. వీరి శిల్పకళలో 24 రకాల "వ్యాలా" లని చూడవచ్చు.
కాకతీయుల శిల్పకళా సౌరభాన్ని విరజిమ్మే మొదటి విరించి స్వయంభు దేవాలయం.అభేద్యమైన ప్రాకారాలతో, ఒకప్పుడు అనుపమానమైన ప్రాభవాన్ని గడించిన ఈ దేవాలయపు శిథిలాలే మనకు మిగిలిన అద్భుతాలు.
స్వయంభు దేయలయానికి నలువైపులా ప్రవేశ మార్గాలు ఈ కీర్తి తోరణాలు. ఏకశిలపై ఇంతటి కళను నిక్షిప్తం చేయటం ఒక ఎత్తైతే దాన్ని ప్రతిష్టించడం మరొక ఎత్తు.
కీర్తి తోరణానికి మకుతయమానం రాజహంస.
అపర పరాక్రమ వనిత రుద్రమదేవి ప్రతిరూపం "రాయగజకేసరి" శిల్పం .
భిన్న భంగిమలతో..విభిన్న వాయిద్యాలతో చెక్కిన శిల్పాలు, కాకతీయుల కళాభిమానాన్ని, సృజనాత్మకతని మనకి తెలియజేస్తాయి.
నల్లని గ్రానైట్ రాయిని సజీవ మైన "నంది" గా మలచిన కళాతృష్ణకి జేజేలు పలకాల్సిందే ..
శిల్పకలకే ఒక ఒరవడిని నేర్పిన ఇక రామప్ప దేవాలయ సౌందర్యం వర్ణనాతీతం. ఇక్కడి శిల్పాలు..వాటి లయ సౌందర్యం రామప్ప ఉలికి నీరజనాలర్పిస్తాయి .
సజీవ కృతి తమలో ఇముడ్చుకున్న "కరిరాజులు" రసస్పందనలో మునిగితేలే కళాహృదయాలకి గిలిగింతలు.

రాజ్యాలు పోయాయి... రాజులు పోయారు.. కాని మనం మన చరిత్రని సంస్కృతి ని ఎలుగెత్తి వినిపించేందుకు తమ జ్న్యాపకాలని మిగిల్చారు. ఆధునిక మానవ మనుగడలో.. తమ మనుగడకి బద్రత కరువై మౌనంగా రోదిస్తున్నాయి ఈ కళా రూపాలు..
వీటికి మనస్సుంది..ఆ మనస్సుకి స్పందన ఉంది ..తరతరాల చరిత్రని తమలో ఇముడ్చుకున్న ఈ శిల్పాలకి మాత్రం మానవ స్పందన కరువైంది. చరిత్రకి సాక్షాలుగా నిలిచిన ఈ శిల్పాలు..తమని కొద్దిగా ఆదరించమని మౌనంగా అర్థిస్తున్నాయి..

ఆ నాటి శైశవాన్ని...అద్వైతాన్ని కంటికి రెప్పలా కాపాడుకోకపోతే అంతకు మించిన ..దుర్గతి... దుర్మతి ..దుర్హతి ఇంకొకటి లేదు."

ప్రేమసాక్షిగా ...

రఘురామ్ నాకు సీనియర్. బాగా చదివేవాడు .. నాకు maths లో ఏదైనా doubts వొస్తే చేపుతుండేవాడు. మా ఇంటికి దగ్గరగా ...ఊరికి  కొంచం దూరంగా ఉండేది అతడి ఇల్లు. తండ్రి టీచర్, తల్లి చాల మంచిది. రఘురామ్ ఒక్కడే వాళ్ళకి.
నేను ఒకరకంగా ఆకతాయినే, ఇంటర్ 2nd ఇయర్, చదువుపై అంతంత మాత్రం శ్రద్ధ. ఆటలపై ఎక్కువ ఆసక్తి. ఎంత సేపు క్రికెట్ అడదామనే. అందుకే ఇంట్లో వాళ్ళే నన్ను రఘు దగ్గరికి పంపేవాళ్ళు లెక్కలు నేర్చుకోమని.
మా ఇంటి పక్కనే సంపత్ ఉండేవాడు....అమ్మ నాన్న చెల్లి తో.. కాలేజీ లో చిన్న టైపు దాదా.. cricket matches ఆడుతూ, తగాదాల్లో పాలు పంచుకుంటూ..అమ్మాయిలని ఆటపట్టిస్తూ..ఒక ముగ్గురు నలుగురు గ్యాంగ్ తో తిరిగే వాడు.
నాకాశ్చర్యమేసింది .. ఇంట్లో వాళ్లకిది తెలుసా ?? తెలిసినా ఎలా ఉరుకుతున్నారని? మా ఇంట్లో మాత్రం చిన్న తప్పు చేస్తేనే వీపు మోగిపోయేది.
సంపత్ వాళ్ళ చెల్లి ..రోజా... పెద్దగా అందగత్తె కాకపోయినా బావుండేది..ఇంటర్ 1st ఇయర్... నేను సాయంతం మేడ పైన కూర్చొని చదువు తుంటే..తను వాళ్ళ మేడ పైకి వచ్చేది ..ఇద్దరం ఒకరికొకరం చూసుకునే వాళ్ళం.. అదో దివ్యానందం..ఒకమ్మాయి నన్ను హీరోలా ఉహించు కొంటుంటే కలిగే thrilling experience. కాని నా "ఆనందం" నాది కాదని తెలిసింది.
ఒక రోజు మేడ మీద చదువుతున్నాను :).. అదే ....రోజా కోసం ఎదురు చూస్తున్నాను. ఎంతకీ రాలేదు..నాకు కోపం,బాధ రెండూ పెరిగిపోతున్నాయి..ఇంతలొ light pink nighty లో దర్శనమిచింది. ఆనందం ఎక్కువై... దైర్యం చేసి హాయ్ అని చేయి ఉపాను గాల్లో..తను కూడా అలాగే చేసి.. నన్ను వెయిట్ చెయ్యమని చెప్పి కిందకు వెళ్ళింది.. ఓ పది నిముషాల తరవాత వొచ్చింది..ఆ పది నిముషాలు నేను గాల్లో తేలాను.. ఏదో కాగితాన్ని ఉండాలా చుట్టి, మా మేడ మీదకి విసిరేసింది.. నేను రెండూ సెకన్లు షాక్ , కాని మళ్లీ దివ్యానందం చుట్టుముట్టింది..మొదటి ప్రేమలేఖ అందుకున్నందుకు..గబగబా విప్పి చూస్తే అందులో రెండూ చీటిలున్నాయి. మొదటిది చిన్నది..అది నాకు..అందులో.." hi ,you are my best and close friend కదా...please help me..Im in love with raghuram.. give the letter to raghu.. plese హాన్ please..."
....తేరుకున్నాను,ఒక రెండు నిముషాల తరవాత.. ఈ వారం రోజులు ఎంత హుషారు నాలో. పనులన్నీ చక చకా చేసేస్తున్నాను,, అమ్మ కూడా ఆశ్చర్య పోయింది..క్రికెట్ ఎందుకు మనేశాడా అని...రోజా నా సీనియర్ అయిన రఘురాం ని ప్రేమిస్తోంది.. నేను రోజు అతని దగ్గరికి వెళ్తున్నానని నాతో క్లోజ్ గా ఉంటె mediator లా వాడుకోవొచ్చు అని ముందు నన్ను పడేసింది... అమ్మ అమ్మాయిలు చాల ఫాస్ట్.. అనుకోని రెండో లెటర్ తీసాను. చదవాలనిపిచలేదు.. అయినా రఘురాం చాల సిన్సురే, చదువు తప్ప వేరే ధ్యాస లేదు. కాలేజీ లో తలెత్తి అమ్మాయిల వైపు చూడదు, క్రికెట్ ఆడడు. ఈ అమ్మాయిని ప్రేమిస్తాడా ..ప్రేమిస్తున్నాడా.. అంతా అయోమయం..కాని ఇలాటి వాళ్ళే ముదుర్లని, రఘుకి letter ఇవ్వగానే తెలిసింది. నేను letter ఇవ్వగానే,, చదవకుండానే చెప్పేసాడు.. తను రోజా ప్రేమించు కుంటున్నట్లు . మరి ఎప్పుడూ అలా కనపడ లేదే ? అన్నాను అమాయకంగా..
ఇందులో కనపడటానికేముంది .. రోజు ఇద్దరం కాలేజీ లో ఒకరి నోకరం చూసుకునే వాళ్ళం.. ఒక రోజు నేనే చెప్పాను తనంటే నాకిష్టమని.. తనూ నాకు చెప్పింది,, కాని కాలేజ్ లో మాట్లాడుకోము..ఇద్దరం sincere స్టూడెంట్స్ మే కనక బయట పడలేదు విషయం.. నికు తప్ప వేరే వాళ్ళకి తెలియదు.. please ఎవ్వరికి చెప్పకు.. అని తానో letter ఇచ్చాడు, రోజా కివ్వమని.. నా బ్రతుకు ఇలా కాకి ల కబుర్లు మోసే బ్రతుకైపోయింది,. ఇక నేను మళ్లీ క్రికెట్ లో మనసు పెట్టాను.. ఈ పక్క వారానికోసారి లెటర్స్ అందిస్తూనే ఉన్నా.

అ రోజు maths exam అనుకుంటా ..ఆరోజు ఉదయమే letter ఇచింది రోజా, నెక్స్ట్ డే నాకు maths exam కనక సాయంత్రం రఘువాళ్ళ ఇంటికెళ్ళాను ..వెళ్ళేసరికి రఘు లేడు.. మేడ పై కూర్చో వస్తాడు అంది వాళ్ళమ్మ . సరే అని వెళ్లి కూర్చున్నాను... ఎంతకీ రాలేదు.
ఆ రోజు మధ్యాన్నం.. అంటే రోజా కి maths exam ఐపోయాక.. ఇద్దరు కలిసి సినిమాకి వెళ్లారు..చాల dare చేసి.. ఎందుకంటే మాది చిన్న టౌన్.. ఎవరు ఎక్కడ కనపడినా తెలిసిపోతుంది. సాయంత్రం నేను రఘు వాళ్ళింటికి వచేముందు...ఎవరో కొత్త friend రఘుని తీసుకెళ్ళాడని తెలిసింది.

కొద్ది సేపు అలానే కూర్చున్న ఏవో లెక్కలు చేసుకుంటూ.. ఇంతలొ..పెద్దగా ....రఘూ... రఘూ ఏడుపులు , అరుపులు వినపడుతుంటే.. కిందకు దిగాను.
నలుగురు కుర్రాళ్ళు.. రఘుని మోసుకొస్తున్నారు..ముఖం అంతా రక్తం,,, కళ్ళజోడు పగిలిపోయింది... .. చచ్చి పోయాడు..రఘు చచ్చి పోయాడు... కాదు...... రఘుని చంపేశారు..,,కొట్టి చంపేశారు...

'మళ్లీ మొదటికొచ్చిన జీవితం '

Times of ఇండియా ఆఫీసు. సాయంత్రం 4.30.నిముషాలు..
bike visitors stand లో park చేసి.. లోపలికెళ్ళాడు..
." I want tho meet miss divya Mukharjee"
" OK please take ur seat".
సమాధానం విని పక్కనే ఉన్న సోఫా లో కుర్చున్నడతాను.. average buildup తో.. జీన్స్ పై T షర్టు వేసాడు. చూడటానికి బానే ఉన్నాడు.. కొంచం టెన్షన్ గా ఉన్నట్టున్నాడు..కాలుని అదే పనిగాఉపుతున్నాడు.
ఇంతలొ "NIE candidates..ఇతనితో 4th floor కి వెళ్ళండి" receptionist చెప్పింది..ఒక ఆఫీసు బాయ్ ని చూపిస్తూ..
అదివిని..అతను మెల్లిగా లేచి ఆఫీసు బాయ్ నీ అనుసరించాడు..అలాని..తనతో పాటుగా వస్తున్న ఒక నడివయస్కురాలిని, పక్కనే ఉన్న అమ్మాయిని గమనించలేకపోలేదు..
అసలు చెప్పాలంటే..అతని కల్లెప్పుడు అమ్మాయిలనే చూస్తుంటాయి..అందాలని చూస్తాయి..అంచనా వేస్తాయి... హృదయం ఉందా అని వెతుకుతాయి...తనని ఒక వాలు చూపు చూడమని అర్థిస్తాయి ..చూడకపోతే విసుక్కుంటాయి ..చూస్తే విచ్చుకుంటాయి ..
అలా 4th ఫ్లోర్ కి వెళ్ళి ఒక హలో కూర్చున్నాడు.. ఇందాక చెప్పిన అమ్మ..అమ్మాయికూడా కూర్చున్నారు పక్కనే.
అ అమ్మాయే పలకరిచింది..
your dept?
"...Photography"..
yours name ??
చెప్పాడతను...
qualification??
XXXXXXX
good can u work for me ?
ohh sure ..
అలా ఇద్దరు పరిచయం అయ్యారు. 
ma
orientation class అయ్యాక..
"u want to have something like coffee ??" అంది madam
no.. thanks, I got to go ..అంటు.. నడివయ్స్కురాలు.. వెళ్ళిపోయింది..
ఆతను ఆ అమ్మాయి మిగిలారు..
( అలా అని నేను సంబోదిస్తున్నాను.. అతనైతే.. madam ని కూడా అదోలా చూసాడు)
"oh సరే" అన్నాడతను ఏ మాత్రం సంకోచించకుండా, అమాయి కూడా సరే అనడం తో ముగ్గురు
.. terrace పైన ఉన్న cafeteria కి వెళ్లారు.. అక్కడ ఏదో అవి ఇవి మాట్లాడి.. madam కి BYE చెప్పి ఇద్దరు కిందకి వోచ్చేసారు . అలా ఇద్దరు కిందకి వచ్చేటప్పుడు ...(అ) ప్రయత్నంగా ఆమె భుజాన్ని  భుజం తో  తాకాడు, కింది  చేతులు మాత్రం ఆమె ఉరువులని సుతారంగా రాసాయి ఒకసారి. దాంతో ఆమె చటుక్కున అతని కళ్ళలోకి చూసింది...కళ్ళు కళ్ళు సూటిగా కలిసాయి , ఆమె పెదవి చివరన చిన్ని చిరునవ్వు విరిసింది.చెంపల్లోకి నును సిగ్గు చేరింది. వెన్నులోంచి చిన్న జలదరింపు పాకింది. ఇవ్వన్నీ గమనించిన అతని   మనసు మనసులో లేదు. ఏదో ఉహాలోకంలో తేలిపోయింది....ఇదే సరిగ్గా ఇలాంటి సమయం లోనే కొంచం చొరవ చూపితే విచిత్రాలు జరగవచ్చని ఎవరో చెప్పిన గుర్తుకు వచ్చింది. అందుకే ఏదో ఒకటి చేయాలి.. కాని ఏం చేయాలి ?? తెలిదు  
అ అమ్మాయి వాష్ రూం కి వెళ్లి వొస్తానని చెప్పింది . సరే వెళ్ళొస్తా bye అని చెప్పక.. వాష్ రూం కి వెళ్ళొస్తా  అని ఎందుకు చెప్పినట్టు ?? తనని 'ఆగు వస్తా' అని చెప్పినట్టా ?? ..లేక ఇంకా ఏదైనా అర్థం దాగుందా..లేక casual గా చెప్పిందా..  ఖచ్చితంగా తనని ఉండమనే చెప్పింది. సో ఆమెని ఇంటిదగ్గర DROP చేస్తా అని అంటే.. ఆమె ఒప్పుకుంటే..ఇంటికి వెళ్ళాక కాఫీకి రమ్మంటే.... ఉహాలు పరుగులు తీసాయి. దైర్యం కూడ తీసుకున్నాడు   ...బయటకి వొచ్చేలోపు ..మనవాడు.. బైక్ పై గేటు ముందు రెడీ గా ఉండి .. అడిగాడు.. " shall I drop you somewhere??
ప్రేమ.. స్నేహం.. జాలి.. దయా.. కరుణా.. ఏ కోశానా  లేకుండా,  ఏమాత్రం ఆలోచించకుండా..అంది ఆమె.
"no thanks" 
సమాధానం విని.. 'మళ్లీ మొదటికొచ్చిన జీవితం తూ  ' మనస్సులో విసుక్కొని బైక్ ని ముందుకి పోనిచ్చాడు ..

ఎన్నాళ్ళని ???

చక్రీ.... ఎన్నాళ్ళని కలల్లో బ్రతుకుతావు?? ఏదో అదృష్తం తలుపు తడుతుందని..ఎవరో వస్తారని..ఏదోచేస్తారని..ఎన్నాళ్ళు??
అవును నాకు తెలుసు, నేనంటే నీకిష్టం..కాని కేవలం ఇష్టం ఉంటె సరిపోతుందా....? కలసి బ్రకాలంటే ఏదో ఒకటి చేయాలికదా..ఎన్నాళ్లని ఆగను ... నీకోసం .. నీ సక్సెస్ కోసం .??
నీకు తెలుసా ఓ సగటు ఆడపిల్ల ఎం కోరుతుందో..??
...పెళ్లి.. మనసు అర్థం చేసుకొనే భర్త...ఓ ఇల్లు.. ముచ్చటైన పిల్లలు..ఇంతే...
నేనో సగటు ఆడపిల్లని చక్రీ... నీ కలలతో నాకు పనిలేదు.. నీవేం చేస్తావో కూడా నాకు తెలియదు.. నాక్కావలసింది..ఇవే. నీవీయగలవా ?? లేవు... ఇవ్వలేవు.. ఇచ్చే పరిస్థితుల్లో లేవు..
గత రెండేళ్లుగా నీకోసం వేచాను. కాని నీ జీవితం లో ఎలాంటి మార్పు లేదు..కలుస్తావు..ఏదేదో చెపుతావు..సినిమాఅంటావ్..ప్రాజెక్ట్స్ అంటావ్..ఫోటోగ్రఫీ అంటావ్.. కాని అన్ని కథలే.. అన్ని కలలే.. ఒక్కటి జరుగుతుందో లేదోతెలిదు..నాకు నమ్మకం పోయింది. ఎన్నో సార్లు నీకు చెప్పాలని ప్రయత్నిచాను. జీవితం అంటే కల కాదని..కానినామాటలు నీకేక్కలేదు.. ఒక్కసారి కళ్ళు తెరిచి ప్రపంచాన్ని చూడు చక్రీ.. చదువు ఐపోయింది అనుకున్న ప్రతివాడుఏదో ఒక పనిచేస్తూ. డబ్బు సంపాదించుకుంటున్నాడు..తనకి తగినంతలో ఎవరినో ఒకరిని చూసుకొని పెళ్లి చేసుకొని....ముందుకువెళ్తున్నాడు .. కలకి, వాస్తవానికి తేడా తెలుసుకొని ..నిజంలో బ్రతుకుతున్నాడు.

సరే ఇవన్నీ... ఎన్ని చెప్పినా లాభం లేదని తెలుసు..అసలు విషయానికి వస్తాను.. నాకు వచ్చే నెల 12 వ తారీఖున పెళ్లి.. రాజేష్ తో ..software engeneer.... పెళ్లి హైదరాబాదు లోనే....నీకు రెండేళ్ళు టైం ఇచ్చాను అర్థం చేసుకోలేదు.. అందుకే ఈ నిరయానికి వచ్చాను..అన్ని వైపులనుండి వచ్చే వోత్తిడులకి తల వోగ్గాను.. అర్థం చేసుకుంటావనిఆశిస్తున్నాను. ఇప్పుడు ఇంత కంటే నాచేతుల్లో ఏమి లేదు..ఏమి చేసే పరిస్థితుల్లో లేను..

పెళ్ళికి తప్పక వస్తావని..ఆశిస్తున్నాను..
చివరగా ఒకమాట.. మళ్లీ అదే మాట..
చక్రీ...దయచేసి వాస్తవ ప్రపంచంలో బ్రతుకు..

- సదా నీ విజయాన్ని కోరుకునే
సు చి త్ర

హాలిడే హోం వర్క్

వెంకటప్పయ్య..(వెంకి) ఆరో తరగతి చదువుతున్నాడు.. పరిక్షలు ఐపోయాయి..ఇక పదిహేను రోజులు సెలవులు.. ఆనందం తో ఎగురుకుంటూ..క్లాసు బయటికి పరిగెత్తాడు ఫ్రెండ్స్ తో.
ఎన్నో ఉహలు మొదలయ్యాయి ..బాగా నిద్రపోవాలి....క్రికెట్..ఫ్రెండ్స్..ఇష్టమైనవని తినటం..తాతయ్యతో కబుర్లు..అక్కని ఏడిపించటం...కాని ఇంతలొ..మరో అనౌన్స్మెంట్.. "every one should write the answers for the exam question papers in the holidays"

విన్నాడు..కాని పట్టించుకునే స్థితిలో లేడు..
చలో పదా అని ఏదో ఉహాలోకం పిలుస్తుంటే.. సరిగమలే తెలియని రాగం పాడుకుంటూ.. మాది బిందాస్స్టైల్..పెద్దలకే నేర్పిస్తాం అంటూ  వెళ్తున్నాడు.  ఫ్రెండ్స్ తో కలిసి ఎక్కడెక్కడో తిరిగి..ఇల్లు చేరుకున్నాడు.
సెలవుల్లో  క్రికెట్, సినిమాలు,వీడియో గేమ్స్ తో యమ busy అయిపోయాడు. అక్కయ్యని కాక పట్టి.. ఎలాగోలా.. అన్ని హోం వర్క్ లు పూర్తి చేసాడు...కాని సోషల్ పేపర్ మాత్రం కనపడక చేయలేదు.  అస్సలే సోషల్ టీచర్ అంటేఅందరికి హడల్.
అప్పటికి  ..ఒకరిద్దరు ఫ్రెండ్స్ ని అడిగాడు..కానీ  దొరకలేదు..టెన్షన్ మొదలైంది..
కలల్లో సోషల్ టీచర్ భయపెడుతూ ఉంది .
సెలవులు ముగిసాయి.. మళ్లీ స్కూళ్ళు తెరిచారు. పొద్దున్నే నిద్ర లేపారు వెంకిని.. ఇన్నాళ్ళు పోద్దేక్కే వరకు నిద్రపోయిన  అలవాటుకి...లేవాలనిపించలేదు. కడుపునొప్పి...కూడా రక్షించలేక పోయింది.. బద్దకంగా లేచి తయారయ్యాడుస్కూల్ కి.. 
దారిలో..అన్ని తనకి నచ్చినవి చూస్తుంటే ఏడుపొచ్చింది..తనలాగే చాలమంది పిల్లలు స్కూళ్ళకి వెళ్తున్నారు.. ఆటోల్లో ..బస్సుల్లో ..కొంతమంది..happygaa..కొంత మంది sad గా ..

అప్పటికే prayer స్టార్ట్ అయింది.. గేటు ముందు కూర్చున్నాడు భయంగా...బాధగా..
బాగ్ లో ఏదో తగిలింది.. తీసి చూసాడు ... cadbury.. అక్క పెట్టింది.. తను ఎంత ఎడిపించినా అక్కకి తనంటే ఎంత ఇష్టం అనుకున్నాడు.... ..ఒక చిన్న నవ్వు అ చిరుపెదాలపై మెరిసింది....prayer ఐపోయింది.. లోపలికెళ్ళాడు..క్లాసు రూం అంత గోల గోలగాఉంది.అందరూ హాలిడే హోం వర్క్ చేసినట్టున్నారు... ఆనందంగా అరుస్తున్నారు..
..వెంకికి మాత్రం.."సోషల్ టీచర్" భయం ...టెన్షన్ పెరిగిపోతోంది... ఇంకో రెండు నిముషాల్లో ఏమవుతుందో అని... మరి అలాంటి పరిస్తితుల్లో వెంకి ఎలా తప్పించుకున్నాడు అనేది  ఈ సినిమా
సినిమాలో రెండు సందర్భోచిత పాటలు.. ఒక ఎంద టైటిల్ సాంగ్ ఉన్నాయి.
కింది లింక్ లో విని అభిప్రాయం తెలియ చేయండి

Powered by     eSnips.com

SOUND OF HEART

I met her in orkut. I used to talk to her every day, as u know I am idle...lazy. nothing to do, so only work is orkuting haha

One day i was in front of system. Waiting her to come online. she used to come generally afternoon..after her class..she said she is taking classes in sap or wap .. i don know much about software.this time I thought I wan be cleaver. At any cost I want a gf.. I praised my self. Given self motivation and started the chat.
each and every reply was like,, a perfect answer.

I used to think twice b4 replying her. So my hard work paid me, got her number after 2 hours of HARD work, but what about the pic..?? I dint see her..b4 seeing i cant be emotional.. after all if want a beautiful GF..if she is not beautiful. and I talk emotionally.. that will brake hearts. Hahha typical guy I am..

So I used my so called brain.. (of course I hate god, dint given me as much I needed.
sometimes i doubt.. Whether he gave me any at all??)
I carefully balanced my chat and calls. finally after a month cleaver work.. I got the pic of her. My mind saying “she is not that beautiful”.. My heart is saying “pic is not that good” but she is beautiful. There is a big.. World war between my mind and heart... finally, heart won.. So i decided that she may be beautiful.. so go ahead . The result is ... I lessened my chat… and increased my calls.
The monthly bill used to make me happy... "ohh I talked with her these many hours.. Wow..hahha" ..she is from Bangalore. The 3rd month she came here on some work. she said she is going to stay with her relatives.. for 2-3 days. I asked her a date, im eager to see her. initiallay she a big NO...finally said ok. woooooooooooooooo...Im in cloud 9..10..11...12.....

I got a new t shirt and washed my bike.. got new..deo too. Then went to the place where we wan meet. i am waitng..waitng..lookin at each gal.. When i see a beautiful gal.. i pray "oh God..plase she must be her".. when I see a gal who is not good looking i pray again " she is not her naa thanks god.." so that prayer went on for a 15 min
Then..all of a sudden, the magical movements.. a cloud covered the sun to give shade, its cool breeze all around...an unknown heavenly music reached my eardrum.
i saw a gal stepped out of the bus graciously wearing white salwar kameez... like an angel.. the cool breeze whisper in my ears ..there is she...yes she is her ... .. she got down and innocently looking here and there...
I know it is for me she is looking..the breeze is playing with her hair.
I moved...slowly towards her..as I m stepping forward, my heard beat doubling ,any one can hear that... who is beside of me
I waked to her, and as i reached to her.. She turned to me and smiled.. smiled like a rose blossoming. I conformed myself..yes ...she is ... she is ...she is beautiful. I gently forwarded my hand, for a shake hand, She too did the same. I felt like touching a piece of sponge.
then we moved aside, under a tree shade, I said “you are beautiful”. again another rose...blossomed on her face. I am word less.....a dream is in front of me. What to do now...
I asked her ..lets sit somewhere in a garden.she said OK. But she said she don’t wan sit on my bike (god know why).I wondered, and said.. Sit too away from me,by that u cant touch me, but she said no. she said no to take an auto even. she preferred only bus.I parked my bike aside.. some safe place,and we both got into a bus. I feel every one is looking at us.I felt proud.. I am sure, my chest increased 4 inches. She is saying something with smile and I could not able to listen to her..first time. I felt. a deaf n dumb fellow too can enjoy.we reached the destination....I walked beside of her so proudly. its a great feeling.. wow..I am with a beautiful l gal.. Beside of me, she is 5.7…tall
We sat in a place where. the green grass filled with some unknown yellow flower petals. she is talking a lot ..Im jus listening.I forgot what ever she talking but only one word which I could listen is she is leaving that evening..:(

జీవితం ఆనందమయమా...!!

జీవితం ఆనందమయమా లేక దుఖమయమా అనే ప్రశ్న చాల కాలంగా నన్ను తోలిచేస్తూనే ఉంది.. ఒక్కోసారి జీవితం ఆనందమయం... ఈ పిట్టలు చెట్లు..ఆకాశానికి రంగులద్దే సాయంత్రాలు.. సెలయేటి స్వేచ్ఛా ... అంతరాళాన్ని తట్టే పాటలు...కవిత్వము..స్వచమైన నవ్వు..స్త్రీ స్వేఛ్ఛా..చిరుగాలి... నవ్వే పువ్వులు.. తలలూపే చెట్లు..మర్రి చెట్టు గంభీరతా.. ఇంకా ఎన్నో .. ఎన్నో.. తలచుకోన్నపుడల్లా.. life is beautiful అని అనిపిస్తుంది..its gift of GOD .. ..ఏ ఇతర జీవులకి ఇవ్వలేని ఆనందనిచ్చాడు మనిషికి ... అని ఫీల్ ఆవుతుంటా ...
కొంత సేపు..తరవాత.. ఏముంది జీవితంలో.. నరకమయం..ఎం సుఖం ఉంది.. తినటం .పడుకోటం ..... స్త్రీకై అర్రులు చాచటం.. డబ్బుకి వెంపర్లాడటం..ఆధ్యాసలో హత్యలు..దోపిడీలు..దొంగతనాలు..చావులు..పెడబొబ్బలు...ఇంతే కదా జీవితం అని అనిపిస్తుంది..

ఎటు చూసినా మృదులే

తలుపు చప్పుడైతే వెళ్లి తీసాడు రవి..
" అంకుల్ భోజనానికి రమ్మంటున్నారు" అంది బిందు.
"అలాగే ..అవను మీ అంటీ భలేగా తయారైంది ఏంటి విశేషం" అన్నాడు రవి..
ఇంత పెద్దయ్యవు ఆమాత్రం తెలిదా " ఈ రోజు ఉగాది పండగ" బదులిచింది.
ఖంగు తిన్నాడు రవి...
ఈ రోజు మృదులఆంటీ హ్యాపీ బర్త్ డే...మళ్లీ తానే బదులిచింది..
అవునా,,,సరే పద భోజనానికి వెళ్దాం అని బయలు దేరాడు..
రవి మనసులో చిన్న ఆనందం. ఏదైనా గిఫ్ట్ ఇవ్వాలి అని మనుసులో అనుకున్నాడు..
భోజనం చేస్తుంటే కొసరి కొసరి వోడ్డించారు అందరూ..సుష్టుగా తిన్నాడు.
మధ్యలో మృదులని చూసాడు అడ్మైరింగా..కళ్ళతోనే చెప్పాడు బర్త్ డే విషెస్. అ చూపులు అర్థం కాక పదేపదే వింత గా చుసిందతని వైపు..
" ఇరవై ఏళ్ల క్రితం ఈ అమ్మాయి చిన్ని చిన్ని చేతులతో..బోసి నవ్వులతో..ఎక్కడో చూస్తూ కేరింతలు కొడుతూ ఆడుకొని ఉంటుంది..నాన్న చేతులు పట్టుకొని తప్పటడుగులు వేసుంటుంది..
అలా పెరిగి ... తనకంటూ ఒక వ్యక్తిత్వం సంపాదించుకొని.. తన ఎదురుగా ఉంది..
రవి కి ఇందంతా ఆలోచిస్తే వింతగా అనిపించింది.. బోసి నవ్వుల ఆ పాపకి..పుర్ణంగా ..కుందనాల బొమ్మలా ఎదిగిన ఈ అమ్మాయికి ఎంత తేడా...!! విచిత్రం అనుకున్నాడు మనసులో..
ఆ పూట రవి మది నిండా మృదులే ..ఎటు చుసిన మృదుల ముఖమే ..
" తన మీద బురద జల్లిన మృదుల ముఖం...తనని ఇంటికి తీసుకోచ్చినపుడు .. విసురుగా చుసిన మృదుల ముఖం... ప్రాతః వేళ తన్మయం లో సంగీత సాధన చేతున్న ముఖం... తన ఆకలికి కొసరి కొసరి వోడ్డిస్తున్న ముఖం..భోజం ముగిసాక అన్న మాటకీ "కోపగించిన మృదుల ముఖం"..
కాలేజ్ లో సెమినార్ ఇచిన మృదుల dignified ముఖం..తోరణాలు కడుతూ.. మామిడాకుల మధ్య నుండి చూసిన అందమైన ముఖం ..తను ఆమె అందాలూ చూస్తున్నపుడు...సిగ్గు పడిన మృదుల ముఖం..తనకి ఉగాది పచడి పెట్టి..తన పేస్ ఫీలింగ్స్ చూసి...కిలుక్కున నవ్విన మృదుల ముఖం..
ఎటు చూసినా మృదులే..

గుర్తున్నాయా ఆ రోజులు

internet explorer ....www.స్వగతం .com > వేలూరు > బాల్యం

గుర్తున్నాయా ఆ రోజులు.. ఆ ఆటలు..ఆ హాయి.

మొక్క జొన్న కంకులు..మిరప కారం..రేగు పళ్ళు..ఔషపూలు
డీప్ ఆట..దేవుని పుస్తకాల వాసనా..మిట్ట మధ్యాన్నపు ఎండా ...గుర్తున్నాయా ??

ఆంజనేయస్వామి గుడి గంట నాకింకా వినపడుతూనే ఉంది
రాములు మామ పెళ్లికి దూలాలకి రంగులేస్తున్నాము..
రాజయ్య తోటకి నీళ్ళు పెడుతున్నాడు...పోచయ్య చుట్ట ముట్టిస్తున్నాడు..

బోడి గూట్లో నూనే డబ్బా.. పాలమామయ్య రూంలో సిన్ని ఫాను..
చార పత్తర్ లో వెనన్న గెలిచాడు..లచ్చన్న మల్లి తొండి పెట్టాడు..

ఓం నమశివాయ జ్యోతి అక్క తైతక్కలు..వీరి వీరి గుమ్మడి పండు మాధవి అక్క
బొంద బావి లో చండు పడింది..బాగన్న బాయి...విక్రంగాడి కుక్క ఈత. .
ఒద్దు మామ ఒద్దు మామ రఘు బావ ఏడుపు..

పీల్చి ఉమ్మేసిన చెరుకుకు నల్ల చీమలు పట్టాయి.. దొంతులర్ర లో గిరన్న దాక్కున్నాడు..
పిట్ట గుర్తుకే ఓటెయ్యండి....సర్పంచ్ ఎలక్షన్లు

దొరా.. తుపాకుల నర్సిహ్మని పిలుపు.. గచ్చు దగ్గర చెయ్యి కడుక్కో అమ్మ అరుపు..

పాము కాయలు..రుద్రాక్ష పూలు..ఎపుడు బియ్యం... సీతాఫలాలు..

గ్యనేశ్వర్ గిర్ని పడుతున్నాడు..,విట్టల్ షర్టు కుడుతున్నాడు..
కోతి రామయ్య గుంట కళ్ళు... గోరే మియా గళ్ళ లుంగీ..
అనంతగిరిపల్లి మర్రి చెట్టు..దావరి చెరువు కలువ పూలు..
.... గుర్తున్నాయా??

మల్లి గాడు కైకిలి అడుగుతునాడు..

నాగుల వాసం.. అమ్మమ్మ ఉపవాసం..
తాత పూజ ముగిసింది..విక్రం మొహం గండు పిల్లిలా తయారైంది..
సాయబాన్ లో పేడ వాసనా ..అంబా అని పసుల దీనమైన అరుపు..

గోధూళి కుంకం చల్లుతోంది..వెంకట్రామయ్య సర్ ఇంట్లో మౌనం రాజ్యమేలుతోంది
చింత చెట్టు మీద.. తల్లికొంగల ఫీడింగు..పిల్ల కొంగల డాన్సింగు ..

అమ్మమ్మ మడి కడుతోంది..అమ్మ సువర్ణ చిన్నమ్మకి జడేస్తోంది.
లచ్చి గాడు..గోటిలు లెక్క పెడుతున్నాడు ....రోజి అత్త చంకన గుబులుగా చూస్తోంది..
తాత పాలు పిండుతున్నాడు.. బావ ద్వాదశ స్తోత్రాలు వల్లే వేస్తున్నాడు..
నేను విక్రం గాడికి చిరంజీవి సినిమా కళ్ళకి కడుతున్నాను..

ఆకాశం చీకటి జడ విప్పుతోంది.. విజ్జత్త వుక్కన్నకి దుప్పటి కప్పుతోంది..
ఆనందు గాడింట్లో వార్తలు వస్తున్నాయి..
అత్తలు పళ్ళరసం పిండుతున్నారు..అమ్మలు వంటలు వండుతున్నారు..
మంచాల్లో తలుపులు ముసారు..వంటింట్లో ఇస్తాల్లు తీసారు
రాణి అత్త చీటిలాట మొదలెట్టింది..
మాధవి అక్క చుట్టూ పొతారం దయ్యాలు మూగాయి...
పీట మీద తాత గుర్రు వినబడుతోంది..
వాకిట్లో జంబుఖానా ..మనమంతా కలల్లో బందీఖానా
వేప చెట్టు మీద కాకుల అరుపులు.. తూరుపున పొద్దు పొడుపులు..

లీలగా గుర్తున్న బాల్యం..అదేకదా స్వర్గ తుల్యం.

చైత్రo

ఆ రోజు చైత్రమాసపు తోలి రోజు..మావిళ్ళుపూతలు పెట్టి కొత్త పెళ్లి కుతుర్లలా తయారైన రోజు, కోయిలలు సన్నాయివాయించే రోజు, వేము కొత్త చేదుని సంతరించుకున్న రోజు..
అందరికి నూతన సంవత్సరం.. పండగ రోజు. కానీ నారాయణ రావు గారింట్లో రెండు పండగలు ఒకే సారి వస్తాయి..ఒకటిఉగాది అయితే, ఇంకోటి తన కూతురు మృదుల పుట్టిన రోజు.
అలాగని ఏ ఆర్భాటము, ఆడంబరము ఉండదు అ యింట్లో..కేవలం మనసుల్లో ఆనంద డోలికలు తప్ప.
మృదుల తలారా స్నానం చేసింది, చిలక పచ్చ పరికిణి మీద గులాబీ రంగు ఓణీ వేసింది.చిలకమ్మ లాగా. తలలో జాజిమల్లెలు.. నుదుటన తిలకం.. పదహారణాల తెలుగు పడుచులా ఉంది.తల స్నానం చేసింది కనక వెంట్రుకలు అరబెట్టాలనిచిన్న బ్యాండ్ మాత్రం వేసింది జుట్టుకి.
అ రోజు దగార్లో ఉన్న అమ్మవారి ఆలయానికి వెళ్లి అమ్మ నాన్నలు పేర అర్చన చేయించటం ఆమె చేసే మొదటి పని. అదితనకీ జీవితాన్నిచినందుకు ఆమె ఇచ్చే గౌరవం.

మా ప్రయాణం

దాదాపు ౩౦ గంటల రైలు ప్రయాణం తరవాత డిల్లిచేరుకున్నాం, అక్కడ మాకోసం 'తవేరా' వేచి ఉంది.. మళ్లీప్రయాణం మనాలికి, 650 kms. ఏ అర్ధ రాత్రికో చేరుకుంటాంఅన్నాడు డ్రైవర్. సామాను సర్ది డిల్లి రోడ్లు చూస్తూ ప్రయాణంసాగించాం.. మార్గం మధ్యలో అందరు ఓ బీర్ కోడదామంటేఆపి బీర్ , లంచ్ కానిచ్చాం. రెండురోజులుగా స్నానం లేదు.. చికాకుగా ఉంది.. చండి ఘర్ చేరుకునే టప్పటికి రాత్రి 8 గంటలైంది.. అక్కడ మాకోసం వేచి ఉన్న బావగారినికలుసుకొని. రూం లో హాయిగా స్నానం చేసాం. అందరు స్నానాలు కానిచ్చాక మళ్లీ బయలుదేరింది బండి, బావ తోపాటుగా. ఆన్ ది వే మల్లి బీర్లు లాగించి రాత్రి 10 గంటలకి ఒక దాబాలో భోజనం చేసి మల్లి ప్రయాణం. చుట్టూ చీకటి,, ఎదురుగా ఆ నల్ల త్రాచులా ఉన్న రోడ్డు తప్ప ఏది కనపడటం లేదు.. అప్పుడప్పుడు ఎదురుగ వచ్చే వాహనాల వెలుగు కళ్ళకికొడుతోంది.. కిటికీ లో నుండి గాలి రివ్వున మొహాన్ని తాకి చెవిలో వింత ధ్వనిని శ్రుస్టిస్తోంది . కొంత మందిజోగుతున్నారు, కొంత మంది కళ్ళు మూసుకొని ఆలోచనల్లో మునిగిపోయారు..
మనలోకి మనం చూసుకొనే సమయంప్రయాణాల్లో బాగా దొరుకుతుంది.. కళ్ళు మూసుకుంటే ముందు, వెనక జీవితం కళ్ళు ముందు ఉంటుంది.. ఒక్కోసారివింత ఆలోచనలు కూడా వస్తుంటాయి.. నేను మాత్రం జీవితాన్ని ముందేసుకున్నా ... ఏంటి ఈ జీవితం ? ఎంత విచిత్రం.. ఎటు చుసిన మనుషులు.. జీవనాని కై పరుగులు.. నిరంతర పోరాటం.. బ్రతుకుకై ఆరాటం ..అసలు శాంతిగా బ్రతికే మనుషులున్నారా అని అనుమానం. ఏదో బ్రతుకుతెరువు దొరికింది రా అనుకొనే లోపు.. మతము, దేవుడు తాయారు, శాంతిని దూరం చేయటానికి... వెనకనుండి " డ్రైవర్ కళ్ళు ముస్తున్నాడు చుడండి " అని అరుపు విని ఆలోచనలు కట్అయ్యాయి.. అవును ,, డ్రైవర్ జోగుతున్నాడు..
అప్పటికే ఘాట్ రోడ్డు మొదలైంది... కాసేపు విశ్రాంతి తెసుకోమని డ్రైవర్ కి చెప్పి.. బండి దిగాం.. ఒక్కసారి చల్ల గాలితగిలింది.. సమయం 1 కావొస్తోంది.. పడుకోవటానికి ఏమి లేక , దాబాలో ఓ కుర్చీ లో కులబడ్డా,,, బండి లోజోగుతున్న వాళ్ళు బయటికి రాలేదు. ఆ దాభాలో వేసిన నులక పై పది డ్రైవర్ గుర్రు పెట్టాడు.. గత 5 రోజుల నుండి నిద్రలేదట, " పోయాను నేను వేళ్ళను " అన్నా వినకుండా మా ట్రిప్ కి పంపించారట ఆఫీసు లో.. సర్లేలే చేసేదేముంది అని.. మల్లి ఆలోచనల్లోకివేల్లబోయా.. కాని చలి ఆపని చేయనీయలేదు.. వణుకుతూ..కూర్చున్నాం...కాసేపు రోడు మీద వాహనాలని చూస్తూ.. కాసేపు చాయ్, .. కాసేపు టీవీ చూస్తూగడిపాం.. ఉదయం 6 గం అవుతుందనగా.. నిద్ర లేపాం డ్రైవర్ ని .


Free Music

దారి పొడుగునా చిన్న చిన్న కొండలు వాటిమీద ఇళ్ళు.. మంచుపర్వతాలనుంచి కరిగి పరిగెత్తే స్వచమైన కాలువ ఇలా ప్రకృతి అందాలను ఆస్వాదిస్తూ సాగింది మా ప్రయాణం..