నేను పరుగులు తీస్తుంటాను..

అపార్ట్మెంట్ గూళ్ళ సాక్షిగా..  .. 

క్రిక్కిరిసిన రోడ్ల సాక్షిగా 

విద్యుద్దీపాల ధగధగల సాక్షిగా 

నేను పరుగులు తీస్తాను..

బస్సుల్లో ...బైకుల్లో..కార్లల్లో..

నేను పరుగులు తీస్తుంటాను..

అటు నించి ఇటు.. ఇటు నించి అటు..

అలసినా ...సోలసినా..ఆయాసం వచ్చినా 

పరుగులు పెడుతూనే ఉంటాను..
ఇది బతుకు పరుగు..చచ్చేదాకా ఆగేది కాదు.

రూపాయి కోసం నన్ను నేను తాకట్టు పెట్టుకుంటాను..
మంచి..మమతని అనుక్షణం చంపి పాతర వేస్తుంటాను..
జీవితపు అందం ఆనందం అంతా పచ్చనోటు రెప రేపల్లోనే కనబడుతుంది నాకు...
అర్థరాత్రి చాతి ఎడమపక్క కలుక్కుమంటే.. డబ్బులేకుండా ఈ పట్నంలో అడిగేదిక్కేది
..పిల్లల్ని కనాలన్నా వాళ్ళ చదువు కొనాలన్నా .....వాళ్ళ పెళ్ళిళ్ళు కుదరాలన్నా ఆ నోట్లే అవసరం..
బ్యాంకు బాలెన్సు  ఇచ్చే ప్రశాంతత నాకేదీ ఇవ్వదు.
ఆత్మీయత , అనురాగం అన్నీ రూపాయి తరవాతే...
రూపాయికి ఉన్న విలువ మనిషికెక్కడిది ??
అందుకే..
కాలే కడుపు సాక్షిగా..
పెరిగే అవసరాల సాక్షిగా .
నేను పరుగులు తీస్తుంటాను..